باسلام خدمت تمام بازديد كنندگان محترم ودوست داشتني موي تاي : فيلم ها وكليپ هاي تمرينات ومسابقات موي تاي وتاي بوكسينگ وكيك بوكسينگ بچه هاي موي تاي باشگاه شهيد ياسيني وياس سفيد را ميتوانيد در سايت www.aparat.comودر قسمت جستجو در بالاي سمت چپ صفحه با وارد كردن نام موي تاي مشاهده فرمائيد ومارا پشتيباني نمائيد .ممنون از همه دوستان.

بعرض ميرسانم كه بنده وبلاگ ديگري  در  لوکس بلاگ ورزبلاگ دارم كه درخدمت شماعزيزان كه در لوکس بلاگ گشت وگذارميكنيد ميباشد ادرسcom.لوکس بلاگ. muaythai90(البته کلمه وسط بصورت انگلیسی.com.رزبلاگ. muaythai90

مرحوم شیهان اندی هوگ در سال 1964 میلادی در دهکده کوچکی واقع در کشور سوئیس بدنیا آمد او به خاطر بضاعت اندک مالی خانواده خود دوران کودکی خود را در یتیمی گذراند و مادر بزرگش مسئولیت سرپرستی او را بعهده گرفت .اندی با توجه به شرایط ضعيف جسمانی اغلب مورد تمسخر و حتی آزار و اذیت همکلاسی¬های خود قرار میگرفت . شاید در همان دوران بود که اندی برای قوی شدن آماده و مهیا گردید و این آغاز رشد و پیشرفت قهرمان آینده جهان بود. اندی خیلی زود در کاراته رشد کرد بطوریکه در سنین نوجوانی در مسابقات بزرگسالان به راحتی برتری خود را با پیروزی بر حریفان به اثبات رساند زمانی که اندی یک پسر جوان بود از فیلم راکی در جهت قهرمان شدن الهام گرفت و همت و اراده او باعث شد تا در آینده بتواند بارها قهرمان جهان شود .شیهان اندی با 19 سال سن در سومین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین کاراته برای اولین بار شرکت کرد . این تازه وارد با اجرای مبارزات تکنیکی و مهارتهای منحصر بفرد خود جهان کیو کوشین را تحت تاثیر قرار داد . چهار سال بعد یعنی در چهارمین دوره مسابقات جهانی کیوکوشین در سال 1987 اندی با مبارزان بزرگی چون ماسودا و ادمیردا کوستا که هر دوی آنها از سد مبارزات 100 نفره گذشته بودند دست و پنجه نرم کرد و آنها را براحتی شکست داد. فینال این مسابقات مبارزه دو نفر از بهترین مبارزان تکنیکی تاریخ کیوکوشین بود ( شوكي ماتسويي و اندي هوگ) و این اولین باری بود که یک مبارز غیر زاپنی به فینال مسابقات جهانی کیوکوشین راه پیدا کرده بود . هم اکنون نیز پس از گذشت سالها کاراته کارها و دوستداران مبارزه درباره فینال بزرگ شوكی ماتسويی با اندی هوگ و نتیجه آن صحبت می کنند مبارزه اندی تحولی بزرگ برای دنیای غرب بود و فضای جدیدی را برای مبارزان اروپائی باز کرد و به دنیا نشان داد که با اراده شجاعت و مهارت هرکسی میتواند یک قهرمان شود.در هر حال بسیاری از مردم اندی را برنده واقعی فینال میدانستند . او می¬بایست قهرمان چهارمین تورنمنت کیوکوشین می¬شد . در سال 1988 اولین **** کاپ بین المللی اروپا در سوئیس سازماندهی گردید و رقبایی از زاپن - انگلیس - هلند - مجارستان - آلمان و اسپانیا در این دوره حضور داشتند . شیهان اندی هوگ برنده مطلق این مسابقات بودو مهیج ترین مبارزه بدون انکار فینال بین اندی هوگ و کنجی میدوری ( قهرمان جهان در سال 1991 ) بود با پیروزی اندی در راند دوم به اتمام رسید.

اندی در سال 1989 برای دومین بار قهرمان سنگین وزن اروپا شد او برترین قهرمان اروپا بوده و از محبوبیت خاصی برخوردار بود . اندی در سال 1992 به منظور کسب تجربیات در سایر سبکهای آزاد، کیـوکـوشین را ترک كرد و این در حالی بود که او با بزرگترین مبارزان تاریخ کیوکوشین مبارزه کرد. در همان سالی که اندی سازمان جهانی کیوکوشین را ترک نمود در سبک سِیدوکان کاراته با غلبه بر قهرمان نامی این سبک ( تائی کین ) عنوان جهانی سِیدو را از آن خود کرد یکسال بعد در سال 1993 اندی با غلبه بر رقبای سرسختی همانند کاکودا به فینال مسابقات سیدوكان رسید فینال این مسابقات را اندی با قهرمان نامی زاپن ساتاکه برگزار کرد در کلیه راندها برتری با اندی بود . حتی در یک راند با ضربه کاکاتو ساتاکه را نقش بر زمین کرد ولی در پایان رای با تساوی داوران و پس از انجام تامشی واری (شکستن اجسام ) فینال را از دست داد . او در این مسابقه با قهرمان ملی زاپن نمی جنگید بلکه بر علیه نابرابریها و .... مبارزه میکرد . شیهان اندی هوگ توانست قلوب مردم زاپن را فتح کند و از آن پس لقب سامورائی چشم آبی را بدست آورد .

اندی هوگ در مسابقات k1

در سال 1993 اولین مسابقه اندی در 5 نوامبر در مقابل موراکامی آغازگردید و این شروع مسابقات وی در این سیستم مبارزاتی ( کیک بوکس ) بود . او در اولین راند مبارزه پس از گذشت 50 ثانیه 3 مرتبه موراکامی را شکست داد . لگدهای مخرب وی باعث شد از شمال زاپن ( هوکایدو ) تا جنوب زاپن ( اوکیناوا ) اندی را بعنوان یک **** استار بشناسند .

علاوه بر ضربات پای اندی قدرت مافوق و تکنیک برتر او باعث شد که مردم او را بعنوان سلطان رینگ انتخاب کنند . شیهان اندی دارای روحیه خونگرمی بود که موجب میشد احترام عمیقی در مقابل رقبایش داشته باشد و عشق عمیقی را در طرفدارانش بوجود آورد کانچو ایشی رئیس سبک سیدوكان و کارگردان مسابقات K-1 میگوید : عمده¬ترین دلیلی که مردم زاپن اندی را بسیار زیاد دوست دارند این است که او چیزی دارد که زاپنی ها به آن احترام میگذارند و آن خونگرمی قدرت و تواضع است . در سال 1996 اندی هوگ به لقب بهترین مبارز هنرهای رزمی مفتخر شد او در بزرگترین همایش هنرهای رزمی در آلمان نمایش واقعی کاراته را به همه دوستداران این رشته عرضه کرد و در پايان شمشیر زرین سامورائی را از دستان ژان کلود ون دام (فرانكي) دریافت نمود . او در سال 1996 قهرمان مسابقات K-1 شد و در سالهای 97 و 98 فینالیست این مسابقات بود.

شیهان اندی در سن 35 سالگی به بیماری سرطان خون مبتلا گردید و در بیمارستان نیپتون زاپن تحت درمان شمیائی قرار گرفت . او فقط در اولین هفته های کوتاه سی و ششمین سال زندگیش بود که ناگهان چشم از جهان فرو بست. قلب اندی 3 بار از حرکت باز ایستاد و پزشکان سعی کردند که حیات او را برگردانند اما برای چهارمین مرتبه که قلب قهرمان از حرکت باز ایستاد پزشکان معالج او بیشتر سعی نکردند که او را به زندگی برگردانند و او در کمال آرامش و صلح با مرگ پیوند خورد . از دست دادن اندی هوگ ضایعه بزرگی برای دنیای هنرهای رزمی بود زیرا در این دنیا قهرمانان گرانبهائی همانند او زیاد نیستند

3- پرادال سری (pradal serey):

این رشته رزمی مربوط به کشورهای کامبوج و ویتنام است. واژه "پرادال" در زبان کامبوجی به معنی مبارزه و واژه "سری" به معنی آزاد است و نتیجتاً معنای لغوی این رشته مبارزه آزادخواهد بود.

تفاوت این رشته با موای تای در عدم توجه با رقص پا و عدم وجود ضربات لگد مستقیم است. بنابراین معمولاً از ضربات لگد چرخشی استفاده شده و به خاطر تکنیکهای چرخشیِ پا بسیار مشهور است. در این رشته به نسبت رشته های هم خانواده از ضربات آرنج سریعتر و قویتری استفاده می گردد و اکثر پیروزیهای حاصل نیز توسط ضربات آرنج بدست می آید.

روشهای مبارزاتی این منطقه هم بر پایه سلاح و هم بدون سلاح انجام می گیرد. در بررسی تاریخچه کامبوج، منشاء این رشته را می توان در قرن نهم میلادی در رشته ای بنام" بوکاتور" یافت که خود از رشته "موای بوران" (در بخش انتهایی مقاله و در بررسی شباهتهای این رشته ها، در مورد این واژه توضیح کافی داده خواهد شد) مشتق شده است.

نیروهای فرانسوی اشغالگرِ کامبوج با تقلید از این رشته و ایجاد تغییراتی در آن که توسط یکی از افسران نیروی دریایی مامور در کشور کامبوج انجام گرفت، رشته مخصوص کشور خود بنام "ساواته" را پایه ریزی نمودند.

4- توموی { توموا} (tomoi):

این رشته رزمی مشابه با دیگر رشته های رزمی این مناطق، در کشور مالزی پدید آمد. مبارزان این رشته را "پتومای" می نامند. گفته شده است. این رشته توسط امپراطوری "فونان" از رشته های رزمی مناطق کامبوج و ویتنام (پرادال سری) اقتباس شده است.تکنیکهای این رشته نیز مشابه رشته های هم خانواده آن شامل:

الف): تکنیکهای لگد (تن دانگ) ب): تکنیکهای مشت (توم باک) ج): تکنیکهای زانو (لوتات) د): تکنیکهای آرنج (توجاه) می باشد.

ضربات مشت در این رشته برخلاف دیگر رشته های هم خانواده (که ضربات مشت فقط به ناحیه سر وارد می شود) بر روی بدن و بويژه بخشهای نرم بدن نیز اجرا می شود و این مورد، مهمترین نقطه تمایز آن می باشد (مانند تکنیکهای " گوهو" در رشته شورینجی کمپو).

بعد از آغاز حکومت اسلامی در مالزی در سال 1980 این رشته مانند دیگر سنتهای باستانی مالزی بدلیل مغایرت با اسلام و جلوگیری از روحیه جنگجویی و مبارزاتی مردم آن سرزمین، ممنوع شد ولی در سال 2006 مجدداً به صورت اصلاح شده و با نام جدید "موای کلات" توسط حکومت وقت، جهت جذب توریسم و کسب سرمایه!! پا به عرصه وجود نهاد.

5- لتوای (lethwei):

این رشته رزمی بسیار زیبا و جامع، متعلق به مناطق "برمه" و "میانمار" است. این رشته نیز مانند دیگر رشته های فوق الذکر از دسته رشته های هشت و جهی بوده و بويژه دارای تکنیک زیبای "ضربات آرنج معکوس عمودی" می باشد که نسبت به دیگر رشته های بیان شده قبلی جذابیت بیشتری در زمان اجرا به آن می دهد بطوریکه در مجموعه فیلمهای "مبارز تایلندی" چند نوع از تکنیکهای آرنج مربوط به این رشته اجرا می شود که افراد نا آشنا به هنر رزمی " لتوای" به اشتباه آنها را در کنار تکنیکهای "موای تای" و بنام آن می شناسند. تفاوت بارز این رشته نسبت به رشته های مشابه استفاده از ضربات سر به ناحیه صورت حریف و همچنین استفاده از ضربات پنجه است که در هیچ یک از رشته های قبلی مشاهده نمی شود.

دولت "میانمار" تلاش بسیاری در جهت توسعه این رشته در جهان نموده است ولی بدلیل امکانات کم در این کشور، مبارزان این رشته معمولاً به تایلند رفته و در آنجا مبارزه می کنند و اکثراً پیروز هستند.

منشا مشترک و مشابهت ها:

تمامی رشته های فوق الذکر از ترکیب هنرهای رزمی هندی- چینی بوجود آمده اند که این هنرهای ترکیبی در منطقه سیام مجموعاً بنام "موستی – یودها" نامیده می شوند. ترکیب این هنرها در این منطقه از جهان در زمان باستان رشته ای بنام "موای بوران" (مبارزه با مشت برهنه باستانی) را بوجود آورد که باعث برتری سربازان سیامی در جنگها می گردید و همین رشته بود که منشاء ظهور تمامی هنرهای رزمی فوق الذکر گردید.

مبارزات این رشته ها در گذشته معمولا در فضای باز و روی زمین ماسه ای بدون هیچگونه تجهیزات و در برخی موارد با پیچیدن طناب دور دستها صورت می گرفت و تماشاچیان دور حریفان را احاطه می کردند. مبارزان تا زمانی که یکی از حریفان قادر به مبارزه نباشد با هم نبرد می کردند و جایزه آنان نیز معمولاً غذا و یا پول بوده است زیرا مبارزان اغلب از اقشار ضعیف و محروم جامعه برمی خواستند.

در سال 1995 در نشست کمیسیون کشورهای جنوب شرق آسیا (آسه آن) نماینده کامبوج پیشنهاد کرد که با تلفیق تمامی این ورزشها یک ورزش رزمی با عنوان "سوان فون" بوجود آید که با مخالفت نمایندگان دیگر بويژه نماینده تایلند مواجه شد زیرا آنها عقیده داشتند که ورزش رزمی هر کشور جزئی از فرهنگ و رسوم متمايز کننده آن کشور است.

برای رساندن ورزشکار به وزن خاص باید از ۱۵ روز قبل از مسابقه، وی را تحت نظر متخصص تغذیه قرار داد و با اصول غذایی، به نحوی که ذخیره غذایی بدن او کم نشود، برای کاهش وزنش برنامه ریزی کرد، زیرا با روش هایی مثل سونا یا مصرف داروهای مدرن راندمان کاری ورزشکار کاهش می یابد؛ برای مثال یک ورزشکار ۷۰ کیلوگرمی، به ازای هر ۵۱ کیلو آبی که از دست می دهد، ۲۰ درصد راندمان کاری اش کم می شود.

یک ورزشکار با توجه به نوع فعالیت بدنی که انجام می دهد، نیازش به انرژی افزایش می یابد که با مصرف ویتامین ها، پروتیین و املاح، این نیاز تامین می شود.
آخرین مطالعاتی که بر روی ورزشکاران سالم از نظر جسمی و روحی انجام شده، نشان داده است که یک ورزشکار زمانی به حداکثر توانایی عضلانی می رسد که ذخیره درشت مغذی ها در بدنش به میزان کافی باشد.

این درشت مغذی ها عبارتند از:

• کربوهیدرات ها(مواد نشاسته ای و قندی) که ۵۵ درصد انرژی دریافتی را تامین می کنند.
• چربی ها ۲۵ تا ۳۰ درصد انرژی روزانه را تامین می کنند که دو سوم آنها باید از روغن های مایع باشد.
• پروتیین ها ۱۲ تا ۱۵ درصد انرژی روزانه را تامین می کنند که نسبت پروتیین حیوانی به گیاهی باید حداقل یک یا بیشتر باشد.
• دریافت آب و نمک نیز باید متناسب باشد.
• ضمن این که باید توجه داشت که حداکثر باید تا ۱۰ درصد انرژی دریافتی از قندها باشد، چون برخلاف تصور همگان می تواند منجر به کاهش ترشح هورمون انسولین و در نتیجه افت قدرت ورزشکار شود.
• مواد قندی علاوه بر میزان متناسب، باید به نحوه خاصی هم مصرف شوند؛ مثلاً مصرف مواد قندی برای ورزشکار باید هم به صورت شربت های آماده و هم نوشیدنی هایی که توسط شرکت های مختلف تجاری تهیه می شود، باشد. ولی باید توجه داشت از قندهایی که جذب کندی دارند استفاده شود تا در طول مسابقات و تمرینات برای ورزشکار مفید باشند. در مورد روغن ها، چون روغن های مایع سریع تر توسط عضلات مصرف می شوند، مناسب ترین نوع برای ورزشکار هستند.
• همچنین پروتیین های حیوانی که ورزشکار استفاده می کند، نباید از بره جوان باشد، زیرا بازهای آلی آن بالاست و موجب گرفتگی عضلات می شود. برای مثال خوردن کله پاچه، سیرابی و مغز به شدت برای ورزشکار ضرر دارد و بهتر است بیشتر از گوشت آب پز و بخارپز استفاده شود.

تغذیه در مسابقات ورزشی:

• ۶ روز مانده به مسابقات، تغییراتی را در رژیم غذایی ورزشکاران ایجاد می کنیم.
• ۳ روز اول مقدار کربوهیدرات ها را در رژیم غذایی وی کم می کنیم و تمرینات نسبتاً سنگین به ورزشکار می دهیم تا ذخایر گلیکوژنی بدن او تخلیه شود.

۳ روز آخر نیز رژیم کربوهیدرات که ۷۰ تا ۸۰ درصد انرژی دریافتی روزانه را تشکیل دهد، تهیه می کنیم. تمرینات نیز سبک می شود. به این ترتیب ذخایر کربوهیدراتی ورزشکار را تا دو برابر افزایش می دهیم.

آیا می‌دانید پس از ورزش چه باید خورد؟آنچه پس از ورزش می‌خورید برای جایگزینی گلیكوژن عضلات اهمیت زیادی دارد. همه‌ی ورزشكاران از اهمیت وعده‌های غذایی پیش از ورزش آگاهند، اما غذای پس از ورزش، اینكه چه چیزی بخورید و چه زمانی بخورید نیز به همان اندازه مهم است. برای مصرف غذای پیش از ورزش باید به ذخیره‌ی گلیكوژن توجه داشته باشید تا بهترین كاركرد را داشته باشید، اما غذای پس از ورزش برای بهبود نیروی بدنی و ادامه تمرینات بسیار مهم است.
جایگزینی آب بدن پس از ورزش:مایعات از دست رفته‌ی بدن طی ورزش اولین چیزیست كه باید جایگزین شود. اما چقدر؟
بهترین راه تخمین مقدار مایعی كه باید بنوشید این است كه:
* قبل از ورزش و بعد از آن خود را وزن كنید و مقدار تفاوت آن را با مایع جایگزین كنید.
* به ازای هر نیم كیلوگرم كاهش وزن 500-700 میلی لیتر آب بنوشید.
وعده های غذایی پس از ورزش:
مصرف كربوهیدرات نیز اهمیت دارد. 15 دقیقه بعد از ورزش كربوهیدراتهایی مانند آبمیوه و میوه مصرف كنید این كار كمك می‌كند گلیكوژن مصرف شده جایگزین شود. تحقیقات نشان داده اند كه مصرف 200-100 گرم كربوهیدرات طی دو ساعت پس از ورزش برای جایگزین كردن گلیكوژن و ادامه‌ی تمرین لازم است. اگر بیش از دو ساعت بگذرد و چیزی نخورید گلیكوژن 50 درصد كمتر در عضلات ذخیره می‌شود. علت این وضعیت این است كه مصرف كربوهیدرات، تولید انسولین را تحریك می‌كند كه به ساخته شدن گلیكوژن در عضلات كمك می‌كند. اما به هر حال مصرف كربوهیدرات تا حد معینی بر ذخیره سازی گلیكوژن تاثیر دارد.
مصرف پروتئین و كربوهیدرات:
تحقیقات نشان می‌دهند كه مصرف تركیب كربوهیدرات و پروتئین در طی دو ساعت بعد از ورزش تولید انسولین را تقریبا دو برابر می‌كند و گلیكوژن بیشتری ذخیره می‌شود. برای این كه این تاثیر ایجاد شود، نسبت كربوهیدرات به پروتئین باید 4 به 1 باشد. برای مثال چهار گرم كربوهیدرات و یك گرم پروتئین. مصرف پروتئین بیش از این مقدار تاثیر منفی بر این روند دارد چون پروتئین بیشتر، سرعت جبران كم آبی و جایگزینی گلیكوژن را كند می‌كند. 
یكی از مطالعات نشان می‌دهد كه ورزشكارانی كه با كربوهیدرات و پروتئین تجدید انرژی می‌كنند نسبت به كسانی كه فقط كربوهیدرات مصرف می‌كنند،‌ 100% ذخیره ی گلیكوژن بیشتری در عضلاتشان دارند. سطح انسولین نیزدر گروه اول بیشتر است.
نیاز به پروتئین پس از ورزش:مصرف پروتئین پس از ورزش نیز استفاده‌های مهم دیگری دارد. پروتئین، اسیدهای آمینه‌ی لازم را فراهم می‌كند تا بافت عضلانی كه در جریان ورزش شدید و طولانی آسیب می‌بیند ترمیم شود. مصرف پروتئین جذب آب را از روده افزایش می‌دهد و جبران آب عضلات را كاملتر می‌كند. اسید آمینه‌ی پروتئینها باعث تحریك سیستم ایمنی می‌شود و مقاومت شما را در مقابل سرماخوردگی و سایر عفونتها افزایش می‌دهد.
بهترین راه:
اگر به دنبال بهترین راه برای جایگزینی انرژی بدن خود پس از ورزش شدید و طولانی هستید، یك وعده‌ی غذایی شامل كربوهیدرات و پروتئین به نسبت 4 به یك بهترین انتخاب برای شماست. اگرچه غذاهای جامد می‌توانند به اندازه‌ی نوشیدنیهای ورزشی كارایی داشته باشند اما مصرف غذاهای مایع به دلیل هضم راحتتر ممكن است بهتر باشد. فاصله‌ی دو ساعته بین ورزش و مصرف غذا را فراموش نكنید.

برای بسیاری از مردم چه افراد عادی و چه ورزشکار این سوال مطرح است که برای داشتن اندامی موزون و بدنی متناسب ورزش مهمتر است یا تغذیه؟ لذا در این مطلب به این سوال پاسخ داده ام.

اصولا هدف اصلی از ورزش رسیدن به درجات بالا تر سلامتی است این سلامتی شامل سلامت روح و جسم، هر دو میشود.در اثر ورزش موادی در بدن ترشح بیشتری میابند که حاصل  آنها احساس شادابی و سرخوشی خاص در بعد از ورزش است و مسلما تمام کسانی از شما که ورزش نموده اید بار ها این احساس جذاب را بعد از ورزش تجربه کرده اید.

ورزش چه از نوع ورزش های هوازی و چه از نوع دیگر باعث افزایش تونیسیته و قوام عضلات و استحکام در سیستم اسکلتی و تاندون ها و رباط ها میگردد و کم کم باعث افزایش در تراکم توده عضلانی میشود.حاصل این مجموع ، زیبا تر شدن بدن و رفع نواقص در شکل ظاهری بدن است.از این موضوع در علم تناسب اندام جهت شکل دادن به بدن استفاده میکنیم.مثلا اگر شخصی شانه های جمع دارد ولی فرم لگن وی پهن است( یعنی بدنش به شکل 8 میباشد) با انجام حرکات ورزشی مناسب در نواحی شانه میتواند شانه ها را پهنتر نموده تا مشکل پهنی لگن وی کمتر به چشم بیاید.ویا کسانی که احساس میکنند دست یا پای لاغری دارند با انجام تمرینات اصولی روی عضلات دست ها و پا ها براحتی این مشکل را میتوانند حل کنند.و یا برای از بین بردن چربی های بدن از تمرینات هوازی مثل دوچرخه ثابت ، تردمیل، پیاده روی و...میتوان کمک گرفت.

از این مطالب خوب پیداست که ورزش نقش اصلی و اساسی در تغییر شکل بدن به سمت و سوی دلخواه یا حفظ تناسب اندام را به عهده دارد اما آیا ورزش تنها کافی است؟ مسلما خیر.

نقش اساسی دیگر یا در واقع مکمل اصلی ورزش، تغذیه است. حتما این سوال در ذهن شماست که چه تغذیه ای برای تناسب اندام بهتر است؟

تغذیه مناسب برای هر بدنی با بدن دیگر فرق دارد. نحوه تغذیه کسی که چربی اضافه دارد و باید چربی از دست بدهد با نحوه تغذیه کسی که میخواهد عضله سازی کند کاملا متفاوت است دقیقا همانطور که نحوه ورزش این دو نفر باید متفاوت باشد.

کسانی که میخواهند چربی سوزی کنند باید چربی هایی مثل انواع سرخ کردنی ها،کره،خامه،روغن و.. را از مواد غذایی حذف کرده و مصرف کربوهیدرات ها را نیز محدود(نه کاملا قطع)کنند. نمونه هایی از این کربوهیدرات ها مثل نان،برنج،سیب زمینی،ماکارونی و.. هستند که همانگونه که گفتم باید محدود (نه کاملا قطع) گردند.

کسانی که میخواهند عضله سازی کنند یا به اصطلاح سایز خود را در برخی قسمت های بدن بالاتر ببرند باید از مواد پروتئینی مثل گوشت ،مرغ ، ماهی، تخم مرغ و... بیشتر استفاده کنند البته مواد کربوهیدراتی مثل نان،برنج،سیب زمینی،ماکارونی و.. در حد لازم برای انرژی روزانه و ورزشی لازم است.

شاید اکنون در ذهن شما این سوال باشد که پس تکلیف کسانی که میخواهند همزمان چربی سوزی کنند و روی سایز و شکل بدن کار کنند چیست؟ پاسخ این است که این افراد باید ترکیبی از رژیم های غذایی که در بالا ذکر شد را استفاده کنند.

نیاز های غذایی یک فرد ورزشکار از یک آدم عادی بالاتر است یعنی یک ورزشکار به مقدار بالاتری از مواد غذایی شامل پروتئین(گوشت،مرغ،ماهی،شیرو...) ، کربوهیدرات(نان،برنج،سیب زمینی،ماکارونی و...) ویتامین و املاح نیاز دارد پس اگر در کنار یک برنامه ورزشی مناسب شما یک برنامه غذایی خوب بر اساس شرایط بدنیتان نداشته باشید هرگز نتیجه لازم را نخواهید گرفت. پس اهمیت رژیم غذایی مناسب نه تنها از خود ورزش کمتر نیست بلکه بیشتر هم است.

در طراحی یک برنامه غذایی نکات بسیاری باید لحاظ گردد اول اینکه باید بر اساس بدن شما و میزان توده عضلانی و چربی شما باشد.دوم اینکه نیاز های غذایی بر اساس سن و شرایط دیگر دقیقا لحاظ شود .به همین علت توصیه اکید مینمایم از انجام رژیم های خودسرانه یا رژیم های طراحی شده توسط افراد فاقد آگاهی لازم پرهیز نمایید.

یک جنبه از رژیم غذایی مصرف مکمل های غذایی است که حتما در شماره های آینده به آن بیشتر خواهم پرداخت. اما اینجا در این حد ذکر میکنم که مکمل های غذایی ترکیباتی هستند که جهت افزایش کارایی ورزشکاران استفاده میشوند و اگر با رعایت اصول مصرف گردند هیچگونه عوارضی نیز ندارند.